Zabytki

1. Kościół pw. św. Stanisława B.M. i św. Mikołaja Biskupa w Malanowie

Parafia św. Stanisława B.M. i św. Mikołaja B. została erygowana prawdopodobnie ok. 1668 r., wchodziła w skład dóbr stołowych arcybiskupów gnieźnieńskich w kluczu uniejowskim. W roku 1668 wybudowano pierwszy kościół parafialny, z drewna sosnowego, który przetrwał do 1716 r, Nowy kościół, również drewniany, kryty gontem, wybudowano w 1716 r. Jego budowniczym był ówczesny proboszcz ksiądz Szczepan Będkowski. Konsekracja tego kościoła nastąpiła w 1731 r. przez sufragana gnieźnieńskiego bpa Franciszka Kraszkowskiego. Kościół otrzymał tytuł św, Stanisława B.M. Te dwa kościoły były zbudowane przy pierwotnej drodze z Turku do Kalisza.

Obecny kościół zbudowany został w latach 1871-1874 przez proboszcza malanowskiego ks. Gerwazego Smółkowskiego i parafian, a dokończony przez ks. Ludwika Służewskiego. Do budowy wykorzystano materiał z poprzedniego kościoła. Kościół jest drewniany, konstrukcji zrębowej, wzmocniony lisicami, oszalowany, na podmurówce kamienno-ceglanej. Dach dwuspadowy kryty blachą. Jednonawowy z węższym trójbocznie zamkniętym prezbiterium, przy nim prostokątne, zakrystia i kruchta. W roku 1989 obiekt został wyremontowany. W 2007 r. zainstalowano system wykrywania pożaru. Stan zachowania dobry.

2. Dzwonnica kościoła pw. św. Stanisława B.M. i św. Mikołaja Biskupa w Malanowie

Dzwonnica pochodzi z XVIII w., a w 1873 r. została przeniesiona na obecne miejsce. Drewniana, zbudowana na planie kwadratu, konstrukcja słupowa, od zewnątrz oszalowana, dach czterospadowy zwieńczony stożkowatą wieżyczką, kryty gontem. 3 dzwony z 1947 r., poprzednie Niemcy zrabowali w czasie wojny. Stan zachowania obiektu dobry.

3. Zajazd w Malanowie

 Budynek pobudowano w 1 poł. XIX w. Do drugiej wojny światowej użytkowany był jako zajazd. Obecnie jako budynek mieszkalny z częścią usługową. Położony jest w centralnej części wsi, przy skrzyżowaniu dróg Turek - Kalisz i Miłaczew - Grzymiszew. Budynek jest posadowiony na fundamentach z kamienia, ściany murowane z cegły na zaprawie wapiennej, tynkowane. Więźba dachowa drewniana konstrukcji krokwiowo-stolcowej. Rzut budynku na planie prostokąta, frontem zwrócony na północny wschód, z sienią od strony południowo zachodniej. Bryła zwarta, jednokondygnacyjna z użytkowanym poddaszem, nakryta dachem naczółkowym. Własność prywatna. Stan zachowania dostateczny.

4. Wiatrak koźlak w Miłaczewku

 Wiatrak koźlak zbudowany w 1793 r. Budowniczy jest nieznany, Wiadomo, że w 1900 roku wiatrak został przeniesiony z okolic Koła. Jest to budowla drewniana, o konstrukcji słupowej związanej poziomymi ryglami, w płaszczyznach ścian stężenia w postaci krzyżujących się zastrzałów, całość wsparta na centralnie zbudowanej konstrukcji kozła, kozioł zaś wsparty na fundamencie z luźno ułożonych kamieni polnych. Obiekt wolnostojący, zbudowany na planie prostokąta w proporcjach zbliżonego do kwadratu, ściany odchylone od pionu do wewnątrz o około 20 cm na wysokości mierzonej od poziomu terenu do okapu dachu, szczyt wysunięty przed lico ściany na zewnątrz, wsparty na dwóch ozdobnie wyciętych zastrzałach, dach dwuspadowy z naczółkiem. Własność prywatna. Obiekt nieużytkowany, w ogólnym   stanie dostatecznym, choć wymaga przeprowadzenia remontu.

5. Wiatrak koźlak w Żdżenicach

Wiatrak koźlak zbudowany na przełomie XVIII/XIX w. Budowniczy jest nieznany. Przeniesiony do Miłaczewa ok. poł. XIX w., przeniesiony do Żdżenic w 1905 r., a na obecne miejsce postawiony w 1920 r. Jest to budowla drewniana, o konstrukcji słupowej stężonej w płaszczyźnie ścian poziomymi ryglami i krzyżującymi się zastrzałami, całość wsparta na fundamencie murowanym, ściany szalowane deskami w układzie pionowym. Budowla wolnostojąca, zbudowana na planie prostokąta w proporcjach zbliżonego do kwadratu, ściany nieco odchylone od pionu do wewnątrz, wnętrze trzypoziomowe, dach dwuspadowy z naczółkiem, po którego przeciwnej stronie trójkątny szczyt wysunięty przed lico ściany wsparty na dwóch zastrzałach. Własność prywatna. Obiekt nieużytkowany, w ogólnym stanie dostatecznym.